Tijdens het zorgverlof dat er net weer op zit, lekker gewandeld met mijn vader en na een bezoek aan het Gemeentehuis een terrasje gepikt, om het eerste ijsje bij de enige echte ijssalon van Weert dit jaar te nuttigen. HEERLIJK!
We moesten naar het Gemeentehuis naar een beambte die mijn vader wilde zien om te kunnen beoordelen of hij in aanmerking kan komen voor een bijrijders-invaliditeitsparkeerkaart. Na een half uur wachten werden we gehaald en nog voor we de kamer binnen waren sprak de man de wijze woorden: Excuses voor het lange wachten, ik zie het al, geen twijfel mogelijk, meneer heeft daar zeker recht op, ik zal een positief advies uitbrengen. Goedemiddag". En na 2 minuten stonden we dus weer buiten. Mijn 90-jarige vader keek vol onbegrip waarom we dat hele gedoe met rolstoel, vervoer regelen, parkeren etc. nu ondernomen hadden en hij zijn middagdutje daarvoor moest laten schieten. Ja pa, ambtenaren........Meneer de ambtenaar besloot trouwens ook zelf maar even een terrasje te gaan pikken, omdat we zo snel klaar waren. Hij had er een uur voor uitgetrokken! Maar goed, die kaart komt er dus aan en dat is
wel zo praktisch en daar ging het om.
Samen met broer Leo hebben we ook een bezoek gebracht aan het nieuwe zorgcentrum Hushoven. Zo spraakzaam als mijn vader is tegen allerlei vreemde mensen, waarbij ik regelmatig denk "Pa, doe nou niet, die mensen worden in verlegenheid gebracht", zo stilletjes liet hij het allemaal over zich heenkomen. Wat zal er in dat hoofd zijn omgegaan? Laten ze me zo hier achter? Geen denken aan dat ik hier ga zitten! Mij krijg je voor geen goud uit mijn eigen huis...... In ieder geval vond hij het maar niks. We hebben uitgelegd dat toen mama nog leefde, zij zich hadden ingeschreven voor een appartementje in dat zorgcentrum en dat we wel benieuwd waren hoe het geworden was. Nu is er geen sprake meer van wonen in een appartementje omdat er gewoon te veel zorg nodig is. Daarom ook de groepswoningen bezocht. Mijn vader leeft nog steeds met de gedachte dat je met 6 man op een zaal moet bivakkeren in zo'n inrichting, zoals hij een zorgcentrum hardnekkig blijft noemen en daar voelt hij niets voor! Of we dat wel goed in de gaten hebben?? Ja zeker, want dat horen we meerdere malen per dag :-) Maar we weten uiteraard niet hoe het allemaal zal lopen en daarom toch maar voorzichtig een kijkje gaan nemen.
Onze kleinzoon Ruben is inmiddels 6 jaar oud geworden. Het wordt een hele kerel met als allergrootste hobby voetballen. Daarnaast zijn de brandweer en lego favoriet. Wat een vreugde was het onlangs dat hij op school tot prins carnaval werd uitgeroepen en voorop in de optocht mocht, waar een brandweerauto de tocht inluidde! Zijn dag kon niet meer stuk, hoewel hij geen idee heeft wat carnaval nu eigenlijk is. Haha.
Ook nog een paar kaarten gemaakt. Kom je een leuk knipvel tegen, dan moet je toch..... En hoewel ik me voorneem niets meer te kopen en eerst hetgeen ik heb een op te gaan gebruiken, is het zo aanlokkelijk. Ik heb de kaartenbeurs in Den Bosch aan me voorbij laten gaan. Je ziet dan zoveel leuke hebbe-dingetjes dat van mijn goede voornemens niets terecht zou komen.Maar goed, mijn nieuwe voornemen is om na de zomer een dagje te organiseren op De Hoop waar iedereen die dat wil naar hartelust kan knutselen en ik mijn materialen mee zal nemen om zo ook 'opruiming' te houden. Ik ben bezig een plan te schrijven en een teampje samen te stellen en dan kijken of we er een soort combidag van kunnen maken, met rondleiding, verhaal van gast of medewerker, kaartenverkoop voor het goede doel en natuurlijk het zelf kaarten maken en gezellig met elkaar bezig zijn.
Je hoort er van en heb je zin te komen, ik stuur je graag tzt alle details.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten