donderdag 12 september 2013

In Memoriam

EILEEN SCHREUDERS-DUNN
12-08-1928 / 06-06-2013

Tijdens het verjaardagsfeestje van onze kleindochter die 1 jaar werd, kreeg onze zoon een bericht op zijn pieper binnen, dat er een ambulance werd opgeroepen om naar mijn ouderlijk adres te gaan.
Mijn moeder was eerder die dag gevallen, kon moeilijk overeind komen en leek wat verward en sprak slecht. De opgeroepen arts kon niets anders constateren dan wat koorts, maar stuurde haar voor de zekerheid even in. Zo reed ik samen met haar in de ambulance naar het ziekenhuis in Weert.
Daar aangekomen bleek er toch iets meer aan de hand. Bloedonderzoek wees uit dat haar nieren niet goed functioneerden, dat ze uitgedroogd was en dat er een galsteen bij haar lever zat.
Anderhalve dag later reed ik wederom mee in de ambulance, dit maal naar het ziekenhuis in Eindhoven alwaar een kleine ingreep zou plaatsvinden om de steen te verwijderen. Alles ging naar wens en dezelfde dag keerden we terug naar het ziekenhuis in Weert.
De volgende dag leek het al wat beter te gaan, maar de nierfunctie bleeg zorgelijk. 's Avonds verslechterde haar toestand echter en werd ze naar de SC-Unit gereden, waar in de ochtend meer complicaties optraden. Uiteindelijk heeft ze een hartstilstand gekregen en mocht reanimatie niet meer baten.
Mijn moeder, met wie ik 3 weken daarvoor nog in Schotland was, overleed op bijna 85 jarige leeftijd.
Ze zal zeker gemist worden.

Op 13 juni hebben we haar herdacht in Heeze. Haar kleinkinderen en aanhang droegen haar de aula in, met ieder een gele roos in de hand, haar lievelingsbloem.
Ik mocht namens de kinderen iets delen over haar leven en de herinneringen die we koesteren en ook enkele kleinkinderen brachten een eerbetoon aan hun liefdevolle en zorgzame oma.
Het was een bijzonder afscheid. Mede door de liederen die zij zelf graag wilden laten horen, hetgeen ze op papier gezet had. Het bleek dat ze ons allen wilden bemoedigen met haar muziekkeuze en met name het lied: "Look for me in rainbows" maakt dat wij allen bij het zien van de regenboog, stilletjes aan haar blijven denken.
Mama rust zacht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten